Wystawa p. Tadeusza Puszczewicza ” Cudze chwalicie swego nie znacie”
Urodzony 12 maja 1932roku w Grodźcu koło Będzina z rodu Józefy i Józefa z Rutkiewiczów. Od drugiego miesiąca życia wychowywał się u swoich dziadków w Koziegłowach. Szczególną wychowawczynią była Delfina Rutkiewicz. Od 1936 roku uczęszczał do przedszkola przy ul. Siewierskiej. W 1939r. rodzice sprowadzili się do Koziegłów, już do swojego domu. W tym samym roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Koziegłowach.
Od najmłodszych lat interesował się wszystkim co piękne w przyrodzie i w wytworach ludzkich rąk. Zachwyca go każda forma artystyczna i motywuje do działania. Tradycję i zamiłowanie do sztuki odziedziczył po dziadku ze strony matki- W. Rutkiewiczu, który był doskonałym rysownikiem, pisał prozą, wierszem. Wcześnie wytyczony kierunek samorealizacji prowadził młodego Puszczewicza ku spełnianiu się jako twórca przy polichromii kościoła w Koziegłówkach, gdzie miał dziewięciomiesięczną praktykę przy artystach krakowskich. Zachęcony praktyką w latach 1949-1954 ukończył średnią szkołę- Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Częstochowie i jest jej absolwentem, z wynikiem dobrym, jako technik metaloplastyki.
W każde wakacje pracował przy polichromii. Przez kilka miesięcy pracował w szkole jako nauczyciel zawodu ( metaloplastyka ). Przez przypadek ( spóźniony telegram ) nie dostał się do Wyższej Uczelni ASP w Warszawie, trafił natomiast do wojska w Nowym Dworze Mazowieckim, gdzie spędził trzy lata. Później jeszcze przez rok pracował jako nauczyciel, aż do zlikwidowania tego kierunku nauczania. Przez 4 lata nie spełniło się w urzędach poszukiwanie pracy. Do tej pory stał się wykonawca polichromii w 27 kościołach. Następne lata to prowadzenie własnego zakładu Malarstwa Budowlanego – jako usługi dla ludności. W1967 roku zdała egzamin czeladniczy trójka jego uczniów. W czasie wolnym, szczególnie zimą, uprawia malarstwo sztalugowe olejne, przeważnie architekturę świecka i sakralną, kwiaty pejzaże. Namalował ponad 600 prac w technice olejnej i plakatowej.
Obecnie w galerii znajdują się wszystkie obrazy. Często przychodzą do jego pracowni miejscowi uczniowie, intelektualiści, przejezdni, znajomi krajowi i zagraniczni, krewni a także amatorzy sztuki, co daje bodźca do dalszej pracy. W czasie spotkań z młodzież uczy wrażliwości artystycznej i umiłowania piękna ziemi ojczystej.
Dotychczas Wojewódzki, Ośrodek Kultury organizuje Puszczewiczowi profesjonalne wystawy. On sam uważa, że spłaca w ten sposób dług wdzięczności w stosunku do swoich nauczycieli i profesorów, którzy pracowali nad rozwojem jego talentu.
Przy okazji swojego miejsca na strunach Urzędu Miasta Koziegłowy kieruje swoje słowa do młodzieży, aby odwiedzili jego galerię w Koziegłowach, aby poznać bogatą przeszłość naszego regionu Polski.
Ma również nadzieję, że działalność jego zainteresuje ludzi tym co już ginie, a niegdyś było chlubą naszych przodków. W roku 1993 p. Tadeusz otrzymał Nagrodę Wojewody Częstochowskiego za całokształt twórczości. W roku 2002 władze lokalne uhonorowały Go tytułem „ Zasłużony dla Gminy i Miasta Koziegłowy”. W tymże 2002 roku Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Czesław Siekierski wyróżnił Go Dyplomem Uznania za całokształt wieloletniej twórczości artystycznej w dziedzinie malarstwa.
W czasie odpoczynku emerytalnego nadal maluje, zajmuje się grafika. Często zapraszany jest do różnych szkół i przedszkoli, dając nieco pierwszych zasad rysunku i perspektywy.
Przedstawia i przypomina twórcze życie wielkich ludzi minionych epok, a zwłaszcza tych, którzy pozostawili po sobie, znaczny ślad swojej twórczości.
Zamek nad Loarą.
Kolegia romańska z XII w.
Kościół z XV -XV Iw.
Kościół pw. św. Jakuba.
Wzniesiony w 1675-1676r.
Restaurowany gruntownie w 1 778r.
( strona wschodnia )
Zabytkowy Kościół św. Walentego w Bieruniu Starym.
( widok od wschodu).
Zabytkowy Kościół z 1711r.
” Na pólku „.
Kościół romański.
Dzwonnica przy dawnym kościele z 1666r.
Żuraw drewniany dźwig portowy XVII w.
To tutaj znajduje się grób Leonarda Da Vinci.
Co na wsi zawsze było.
Podziękowanie
Moje malarstwo, galeria , a nawet ten skromny album, który chcę Państwu ofiarować to licha zapłata za dług, jaki zaciągałem przez lata u Pana Boga i życzliwych mi osób. Dziękuje Jemu i moim nieżyjącym już nauczycielom, a szczególnie Profesorom krakowskim: Zygmuntowi Millemu, Józefowi Krzyżakowi, Józefowi Pochwalskiemu, ze szkoły P.L.T.P. w Częstochowie : Marii Wierzbickiej jako dyrektorowi, Józefowi Wójcickiemu, Jadwidze Haras, Krzysztofowi Wiergutowi, Edwardowi Usakiewiczowi, Maksymilianowi Broszkowi, Helenie Hoheusee, Stefanowi Policińskiemu, Zygmuntowi Kempie. Byli to ludzie słowem i duchem godni wdzięczności, to że zawsze ich wspominam myślą w modlitwie. Każdy z nich ma swój udział w tym, co robiłem i jak żyłem. Moją najgłębszą wdzięczność kieruję do żony Zofii, która z ufnością znosiła codzienny ciężar, jakim malarstwo moje kładło się na jej życiu. Dziękuję dzieciom i gronu wspierających mnie osób, a w sposób szczególny tym wszystkim, którzy moje obrazy zachcieli zawiesić w swoich domach. Jeśli tym, co robię, choć trochę przyczyniłem się do poznania naszej historii, lub dostarczyłem małych wzruszeń przy zwiedzaniu galerii i oglądaniu kościelnych polichromii, to radość moja jest wielka i wystarczająca.
DZIĘKUJĘ!
Tadeusz Puszczewicz
Wołyń we krwi 1943r.
Najpiękniejsza z kolęd
Co roku w Wigilijna noc w wielu domach i kościołach na całym świecie rozbrzmiewa najpiękniejsza z kolęd jaką dotąd skomponowano. Jej niezwykły urok z połączeniu z tajemniczym misterium tej Nocy często sprawia, że człowiek choć na chwile staje się lepszy. Tą kolędą jest
„ Cicha Noc”.
Pieśń narodziła się w przeddzień Wigilii Bożego Narodzenia przed 175 laty w małej cichej wiosce Obersdorf k. Solzburga, przy granicy austriacko – bawarskiej. Przed próba chóru uroczystej Pasterki Josef Mohr odkrył uszkodzenie organów, a szybka naprawa nie była możliwa. Przerażony wikariusz udał się do przyjaciela Franza Grubera organisty w sąsiedniej wiosce Arnsdorf. Mając ułożony kilkustrofowy wiersz o urodzeniu dzieciątka w betlejemskiej stajence Gruber skomponował melodie. W czasie pasterki odbyło się wykonanie. Śpiewał kompozytorwspierany przez chór dziecięcy przy akompaniamencie gitary przez wikarego. Pieśń ta, tak się spodobała, że śpiewano ja we wszystkich domach. Nikt nie przewidywał, że ta kolęda podbije cały Świat i stanie się nieśmiertelna. Już od Lipska, Drezna rozsławiano ja drukiem, dając jej nazwę :
„ Stille Nacht ”.
W niedługim czasie była ulubiona przez królów, polityków, słuchana z radia i z płyt. Znana nie tylko w Europie, ale i w Stanach Zjednoczonych. Dzięki misjonarzom również u ludów Afryki, Indii. Przełożono ją na ponad 100 języków. Śpiewają ją w swojej mowie ludzie północy i południa.Josef Mohr i Franz Gruber nie doczekali światowego sukcesu, ale wioska Obersdorf tak. Zaś w miejscu starego kościoła Św. Mikołaja mieszkańcy wybudowali w 1937r. kaplicę zwaną „ Cicha Noc ”. Co roku w czasie Świąt Bożego Narodzenia zjeżdżają się turyści z całego Świata, by usłyszeć pieśń w miejscu jej narodzenia.
Tadeusz Puszczewicz .
Kościół pw. św. Jadwig Śląskiej.
Była to strażnica królewska na szczycie skały górującej nad okolicą.
Zamek zbudowany w połowie XIV w.
Pełnił przede wszystkim funkcję obronną.
Fragment ulicy Kamiennej.
